Πειραμα ΧΑΤ

Το πείραμα Χ.Α.Τ. που θα αναπτύξουμε αμέσως παρακάτω, είναι βασικά, η εφαρμογή του πειράματος XT – b σε εργαστηριακή κλίμακα (Βλέπε, πείραμα 5).
Με το απλό αυτό πείραμα Χ.Α.Τ. το οποίο κοστίζει πολύ λίγα χρήματα, αποδεικνύεται με απόλυτη βεβαιότητα ότι, η Θεωρία της Σχετικότητας, είναι μία εντελώς λανθασμένη Θεωρία Φυσικής.
Η πειραματική απόδειξη είναι πολύ απλή και έχει, ως εξής:

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Ένα πολύ απλό παράδειγμα, το οποίο έχει σχέση με το πείραμα Χ.Α.Τ. και με το οποίο αποδεικνύεται ότι, το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας είναι απολύτως λάθος, είναι αυτό που φαίνεται στο σχ.2.
Σημείωση: Το παράδειγμα αυτό έχει καθαρά διδακτικό χαρακτήρα.

σχ. 2

Στο σχ. 2 (a) ένας παρατηρητής Α είναι ακίνητος ως προς τη Γη και κρατά στο χέρι του, μία μαγνητική βελόνη Μ.
Ένα ηλεκτρόνιο διέρχεται από μπροστά του με μία σταθερή ταχύτητα v, ως προς αυτόν.
Όπως είναι γνωστό, η κίνηση αυτή του ηλεκτρονίου, ισοδυναμεί με ένα ηλεκτρικό ρεύμα έντασης i.
Συνεπώς, γύρω από την ευθύγραμμη πορεία του ηλεκτρονίου, σχηματίζεται ένα μαγνητικό πεδίο και αυτό εκτρέπει τη μαγνητική βελόνη Μ, που κρατά στο χέρι του ο παρατηρητής Α.
Αντίθετα τώρα, στο σχ. 2 (b), το ηλεκτρόνιο είναι ακίνητο ως προς τη Γη στη θέση P και ο παρατηρητής Α κινείται τώρα με αντίθετη ταχύτητα – v, ως προς το ηλεκτρόνιο.
Το ερώτημα που γεννιέται τώρα, είναι το εξής:
Η μαγνητική βελόνη Μ που κρατά στο χέρι του, ο παρατηρητής Α στη περίπτωση του σχ. 2 (b) θα εκτραπεί, όπως και στη περίπτωση του σχ. 1 (a);
Η απάντηση στο παραπάνω αυτό ερώτημα, είναι ΑΡΝΗΤΙΚΗ.
Συγκεκριμένα, η μαγνητική βελόνη Μ, που κρατά στο χέρι του ο παρατηρητής Α θα εκτραπεί μόνο στη περίπτωση του σχ. 2 (a) και ποτέ στη περίπτωση του σχ. 2 (b).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Με βάση το παραπάνω αυτό απλό παράδειγμα, αποδεικνύεται χωρίς καμία αμφισβήτηση ότι, το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας είναι λάθος και συνεπώς, ολόκληρη η Θεωρία της Σχετικότητας είναι, μία ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ ΦΥΣΙΚΗΣ.
Σημείωση: Το ηλεκτρόνιο που αναφέραμε στο παράδειγμα μας, προφανώς μπορεί να είναι μια μεταλλική σφαίρα (π.χ. όσο είναι το μέγεθος μιας μπάλας ποδοσφαίρου), η οποία να έχει ένα πολύ μεγάλο ηλεκτρικό φορτίο –Q να κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα, π.χ. v = 10 km / sec και να διέρχεται πολύ κοντά στη μαγνητική βελόνη Μ.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

Όπως παρατηρούμε, στο παράδειγμά μας σχ. 2 (a), όταν το ηλεκτρόνιο e κινείται ως προς τη γη (ήτοι, ως προς την αιθερόσφαιρα της γης), ο παρατηρητής Α με την μαγνητική βελόνη Μ είναι ακίνητος ως προς τη γη.
Αντιθέτως στο σχ. 2 (b), όταν το ηλεκτρόνιο e είναι ακίνητο ως προς τη γη, ο παρατηρητής Α με την μαγνητική βελόνη Μ, κινείται ως προς τη γη.
Συνεπώς, μετά από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, προκύπτει ο παρακάτω βασικός νόμος:
ΝΟΜΟΣ: Όταν ένα ηλεκτρικό φορτίο q είναι ακίνητο ως προς τον Αιθέρα (π.χ. ως προς την Αιθερόσφαιρα της γης), τότε δεν δημιουργείται γύρω του κανένα μαγνητικό πεδίο.
Αντιθέτως, όταν ένα ηλεκτρικό φορτίο q κινείται ως προς τον Αιθέρα, τότε δημιουργείται γύρω από την τροχιά της κινήσεώς του ένα μαγνητικό πεδίο.
Όπως παρατηρούμε, ο παρακάτω νόμος, είναι πλήρως αντίθετος με το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

Α. Ως προς το σύστημα αναφοράς S της γης, σχ. 3:
Εάν, η ταχύτητα ενός ηλεκτρικού φορτίου q είναι v και του αδρανειακού συστήματος αναφοράς S` του παρατηρητή Α με τη μαγνητική βελόνη του, είναι v`, τότε έχουμε τις παρακάτω περιπτώσεις:

σχ. 3

Σχ. 3(a): v 0 και v`=0
Αποτέλεσμα: Η μαγνητική βελόνη Μ μετακινείται από την αρχική της θέση.

Σχ. 3(b): v = 0 και v` 0
Αποτέλεσμα: Η μαγνητική βελόνη Μ ΔΕΝ μετακινείται από την αρχική της θέση.

Σχ. 3(c): v = 0 και v`=0
Αποτέλεσμα: Η μαγνητική βελόνη Μ ΔΕΝ μετακινείται από την αρχική της θέση.

Σχ. 3(d): v=v`
Αποτέλεσμα: Η μαγνητική βελόνη Μ μετακινείται από την αρχική της θέση.

Σχ. 3(e): v v`
Αποτέλεσμα: Η μαγνητική βελόνη Μ μετακινείται από την αρχική της θέση.

Όπου, i είναι η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο δημιουργείται από τη κίνηση του ηλεκτρικού φορτίου q.
Από τα παραπάνω, προκύπτει το συμπέρασμα ότι:

Συμπέρασμα

Ο παρατηρητής Α του αδρανειακού συστήματος αναφοράς S`, παρατηρώντας την μαγνητική βελόνη Μ, αμέσως μπορεί να διαπιστώσει, εάν το ηλεκτρικό φορτίο q κινείται ή είναι ακ ίνητο, ως προς το σύστημα αναφοράς S της γης.
Συγκεκριμένα:

1) Εάν, το ηλεκτρικό φορτίο q κινείται ως προς τη γη, τότε και η μαγνητική βελόνη Μ θα μετακινηθεί από την θέση της που αρχικά τοποθετήθηκε, σχ. 3(a), σχ. 3(d), σχ. 3(e).
2) Εάν, το ηλεκτρικό φορτίο q, είναι ακίνητο ως προς τη γη, τότε και η μαγνητική βελόνη Μ θα παραμείνει ακίνητη στη θέση της που αρχικά τοποθετήθηκε, σχ. 3(b) και σχ.3(c).

Β. Εάν τώρα υποθέσουμε σχ. 4 ότι, ο παρατηρητής Α, χρησιμοποιήσει ένα ηλεκτρικό φορτίο q και μία μαγνητική βελόνη Μ, εύκολα μπορεί να διαπιστώσει, εάν κινείται ή είναι ακίνητος, ως προς το σύστημα αναφοράς S της γης.

Συμπέρασμα

Στο σχ.4:

Εάν η μαγνητική βελόνη Μ, μετακινηθεί από την αρχική θέση, στην οποία τοποθετήθηκε, τότε το αδρανειακό σύστημα αναφοράς του κινείται ως προς τη γη.
Εάν η μαγνητική βελόνη Μ δεν μετακινηθεί από την αρχική θέση στην οποία τοποθετήθηκε, τότε το αδρανειακό σύστημα αναφοράς , είναι ακίνητο, ως προς τη γη.

σχ. 4

Συνεπώς, μετά τα παραπάνω, προκύπτει χωρίς καμία αμφισβήτηση το συμπέρασμα ότι, το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, είναι απολύτως λανθασμένο.

Τέλος, το πείραμα Χ.Α.Τ. εκτελέσθηκε και το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, όπως αναφέραμε παραπάνω.
Το πείραμα αυτό είναι τόσο απλό και κοστίζει τόσο πολύ λίγα χρήματα, που μπορεί να εκτελεσθεί και από ένα μαθητή Λυκείου!!!
Το απλό αυτό πείραμα Χ.Α.Τ., μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα σημαντικότερα πειράματα Φυσικής και ίσως, το σημαντικότερο πείραμα όλων των εποχών.