| ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΧΑΤ – b Όπως είναι γνωστό, ο Einstein με βάση το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, ισχυρίζεται ότι:
«Όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς, είναι ισοδύναμα για όλους τους νόμους της
Φυσικής».
Με την εκτέλεση του πειράματος ΧΑΤ – b που θα αναπτύξουμε αμέσως παρακάτω θα αποδείξουμε ότι, το παραπάνω αξίωμα είναι λάθος και συνεπώς και η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας είναι μία λανθασμένη Θεωρία Φυσικής. Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ Ας υποθέσουμε σχ. 1 ότι, έχουμε ένα όχημα S (π.χ. αυτοκίνητο, τρένο, αεροπλάνο, κ.λ.π.), το οποίο κινείται με ταχύτητα V ως προς την επιφάνεια της Γης.
Επάνω στο όχημα S, είναι σταθερά στερεωμένος ένας κατακόρυφος στύλος ύψους h1 , στην κορυφή του οποίου είναι τοποθετημένη μία μεταλλική σφαίρα Α, η οποία φέρει ένα ισχυρό ηλεκτρικό φορτίο π.χ. – Q. Ο στύλος αυτός, αποτελείται από ένα μονωτικό υλικό (π.χ. ύαλο). Επίσης, επάνω στο όχημα S είναι σταθερά στερεωμένος ένας άλλος κατακόρυφος στύλος ύψους h2, στην κορυφή του οποίου είναι τοποθετημένη μία μαγνητική βελόνη Μ. Η μαγνητική βελόνη Μ και η ηλεκτρικά φορτισμένη
σφαίρα Α απέχουν μεταξύ τους μικρή απόσταση.
Τέλος, επάνω στο όχημα S υπάρχει ένας παρατηρητής (Ο) καθώς επίσης και επάνω στην επιφάνεια της Γης υπάρχει ένας άλλος παρατηρητής (Ο’), ο οποίος είναι ακίνητος ως προς τη Γη. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τη μεταλλική σφαίρα Α, μπορούμε να την φορτίσουμε ηλεκτρικώς (με ισχυρό ηλεκτρικό φορτίο) με πολλούς τρόπους. Ένας τρόπος είναι, επάνω στο όχημα S να έχουμε μία ηλεκτροστατική μηχανή και με αυτή να φορτίσουμε ηλεκτρικώς τη σφαίρα Α.
Ένας άλλος τρόπος είναι, εάν το όχημα S είναι π.χ. ένα τρένο, τότε μπορούμε να φορτίσουμε την σφαίρα Α (με ισχυρό ηλεκτρικό φορτίο) από τους αγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος του ηλεκτρικού δικτύου μιας πόλης (όπως π.χ. είναι τα ηλεκτρικά τρένα). Τέλος, επίσης μπορούμε να φορτίσουμε ηλεκτρικώς (με ισχυρό ηλεκτρικό φορτίο) τη μεταλλική σφαίρα Α και με διάφορους άλλους τρόπους. |
| Σχ. 1 ΦΑΣΗ Ι: Ας υποθέσουμε ότι, το όχημα S σχ. 1, είναι ακίνητο (V = 0), ως προς τη Γη.
Στην
περίπτωση αυτή, επί του οχήματος S δεν υπάρχει κανένα μαγνητικό πεδίο και η μαγνητική βελόνη Μ, παραμένει ακίνητη στην αρχική της θέση που την τοποθέτησε ο παρατηρητής (Ο).
Σημείωση: Στη φάση Ι, στο σύστημα αναφοράς S, υπάρχει μόνο ηλεκτρικό πεδίο, το οποίο οφείλεται στο ηλεκτρικό φορτίο – Q της σφαίρας Α.
ΦΑΣΗ ΙΙ: Ας υποθέσουμε τώρα σχ. 1 ότι, το όχημα S κινείται με μία σταθερή ταχύτητα  , ως προς τη Γη.
Στην περίπτωση αυτή για τον παρατηρητή (Ο’), ο οποίος είναι ακίνητος επάνω στην επιφάνεια της Γης η κινούμενη με ταχύτητα V, ηλεκτρικά φορτισμένη σφαίρα Α, δημιουργεί επί της ευθείας xx’ ένα ηλεκτρικό ρεύμα έντασης i.
Συνεπώς, γύρω από την ευθεία xx’ δημιουργείται ένα μαγνητικό πεδίο Β.
Την ύπαρξη του μαγνητικού αυτού πεδίου Β, ο παρατηρητής (Ο’) την διαπιστώνει, κρατώντας π.χ.
στα χέρια του μία μαγνητική βελόνη.
Όμως, το κρίσιμο ερώτημα που γεννιέται τώρα είναι το εξής:
Ο παρατηρητής (Ο), ο οποίος βρίσκεται επάνω στο αδρανειακό σύστημα αναφοράς S (δηλ. επάνω στο κινούμενο όχημα S) στη περίπτωση αυτής της Φάσης ΙΙ θα παρατηρήσει επάνω στο όχημα S την ύπαρξη του μαγνητικού πεδίου Β;
Η απάντηση στο παραπάνω αυτό ερώτημα είναι η εξής: 1. Εάν ισχύει το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, τότε επειδή το
όχημα S είναι ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς, ο παρατηρητής (Ο) ο οποίος βρίσκεται επάνω στο όχημα S και στη Φάση Ι και στη Φάση ΙΙ δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρατηρήσει την ύπαρξη μαγνητικού πεδίου Β και συνεπώς η μαγνητική βελόνη Μ θα πρέπει να παραμένει πάντοτε ακίνητη στην ίδια θέση που αρχικά τοποθετήθηκε, ήτοι να παραμένει στην ίδια θέση και στη Φάση Ι και στη Φάση ΙΙ. 2.
Εάν όμως, κατά την εκτέλεση του πειράματος στη Φάση ΙΙ, η μαγνητική βελόνη Μ μετακινηθεί από την αρχική της θέση που είχε τοποθετηθεί στη Φάση Ι, τότε προφανώς, το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας Σχετικότητας που αναφέραμε παραπάνω, είναι απόλυτα λανθασμένο.
Τι θα συμβεί λοιπόν;
Θα μετακινηθεί ή όχι η μαγνητική βελόνη Μ στη Φάση ΙΙ κατά την εκτέλεση του πειράματος XAT – b;
Σύμφωνα με την Ηλεκτροβαρυτική Θεωρία (Η.Β.Θ.) και με βάση το Νόμο «της δημιουργίας μαγνητικού πεδίου», (βλέπε πείραμα 9, στο www.tsolkas.gr), όταν εκτελεσθεί το πείραμα XAT – b, η μαγνητική βελόνη Μ και στις δύο φάσεις (Φάση Ι και Φάση ΙΙ) δεν θα παραμείνει ακίνητη στην ίδια θέση (όπως ισχυρίζεται ο Einstein) αλλά αντίθετα, στη Φάση ΙΙ η μαγνητική βελόνη Μ θα μετακινηθεί από την θέση της την οποία είχε στη Φάση Ι.
Δηλαδή με απλά λόγια τα συμπεράσματα τα οποία προκύπτουν, είναι τα εξής:
Ο παρατηρητής (Ο) ο οποίος ευρίσκεται επάνω στο αδρανειακό σύστημα αναφοράς S, εκτελώντας το πείραμα ΧΑΤ – b και στις δύο φάσεις (ήτοι, την Φάση Ι και την Φάση ΙΙ), μπορεί να διαπιστώσει, εάν το όχημα του S, είναι ακίνητο ή κινείται ως προς την Γη.
Συγκεκριμένα:
Εάν, η μαγνητική βελόνη Μ παραμένει πάντοτε ακίνητη στην θέση που αρχικά την τοποθέτησε ο
παρατηρητής (Ο), τότε αυτός συμπεραίνει ότι, το όχημα S είναι ακίνητο ως προς τη Γη.
Αντίθετα τώρα, εάν η μαγνητική βελόνη μετακινηθεί από την αρχική της θέση που την τοποθέτησε ο παρατηρητής (Ο), τότε αυτός συμπεραίνει ότι, το όχημα του S κινείται ως προς τη Γη. Αλλά όμως, το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας με απλά λόγια, λέει ότι:
«Ένας παρατηρητής (Ο), ο οποίος βρίσκεται επάνω σε ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς S σχ.
1 δεν μπορεί με κανένα πείραμα Φυσικής (Μηχανικής ή Ηλεκτρομαγνητισμού) να διαπιστώσει, εάν το σύστημα αναφοράς του S είναι ακίνητο ή κινείται ως προς ένα άλλο αδρανειακό σύστημα αναφοράς (όπως π.χ. είναι η Γη στην περίπτωση του σχ. 1 που εξετάζουμε)».
Σημείωση: Στο πείραμα ΧΑΤ – b, επειδή το πεδίο βαρύτητας της Γης δεν παίζει κανένα ρόλο (όπως π.χ. και στην περίπτωση του πειράματος Michelson – Morley) η Γη στην περίπτωση μας θεωρείται, ως αδρανειακό σύστημα αναφοράς.
Συνεπώς μετά από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, καταλήγουμε στο παρακάτω βασικό συμπέρασμα: Συμπέρασμα Εάν, κατά την εκτέλεση του πειράματος ΧΑΤ – b διαπιστωθεί ότι, η μαγνητική βελόνη Μ δεν παραμένει πάντοτε ακίνητη στην ίδια θέση και στη Φάση Ι και στη Φάση ΙΙ, τότε αμέσως αποδεικνύεται ότι, το δεύτερο αξίωμα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας είναι λ
άθος και συνεπώς η Θεωρία της Σχετικότητας είναι μια λανθασμένη Θεωρία της Φυσικής. Το πείραμα ΧΑΤ – b, είναι απλό και κοστίζει πολύ λίγα χρήματα, συγκριτικά με άλλα πειράματα (όπως π.χ. ήταν το πολυδάπανο και αποτυχημένο πείραμα Gravity Probe b).
Ας εκτελεσθεί λοιπόν το πείραμα ΧΑΤ – b για να διαπιστώσουμε οριστικά, ποια από τις δύο Θεωρίες Φυσικής είναι ορθή.
Η Θεωρία της Σχετικότητας ή η Ηλεκτροβαρυτική Θεωρία (Η.Β.Θ.);
Ας ελπίζουμε λοιπόν, ότι θα εκτελεσθεί σύντομα το πολύ ενδιαφέρον αυτό πείραμα ΧΑΤ – b, που αναφέραμε παραπάνω. |
