Home
Wirenet Communications

Αιθέρας και
Μαγνητικό
πεδίο

Γαλιλαίος και Αϊνστάιν
είναι λάθος!

Αρχή της
Ισοδυναμίας

Αιθέρας και
Αρχή της
Ισοδυναμίας

Η απόδειξη
της μετακίνησης
του Περιηλίου
του Πλανήτη
Ερμή


Ανοικτή
Επιστολή
 

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία Ι

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία ΙI

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία ΙII

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία ΙV

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία V

Μαθηματικά
Η Γενικευμενη
Γεωμετρία

Μαθηματικά
Βαθμίδας

Video 01

Video 02


Αιθέρας
και
Φως

 


Πείραμα 21
Πειραματική
Επαλήθευση

 


Πείραμα 22
Πειραματική
Επαλήθευση

 


Τα λάθη
του Einstein

 


Το πρόβλημα
του  σφαιρικου
φλοίου

 

Ανακεφα-
λαίωση


ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Συντηξη:
Η μηχανή
“ΖΕΥΣ”

 


ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Οι
Εφευρέσεις ΧΤ

 

Ο νόμος της
παγκόσμιας
έλξης του
Νέυτωνα.
(Μαθηματική
απόδειξη)


CERN/OPERA
IKARUS
TSOLKAS

 

AIΘΕΡΟ
ΗΛΕΚΤΡΟ
ΔΥΝΑΜΙΚΗ
(ΕΕD)

Θεωρία
Σχετικό
τητας,
ΤΕΛΟΣ!

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΓΥΡΟΣΚΟΠΙΟΥ

   Ας υποθέσουμε σχ. 1 ότι, επάνω στην επιφάνεια της Γης έχουμε ένα μικρό θάλαμο S, π.χ. διαστάσεων 2x2x2 μέτρα. Μέσα στο θάλαμο αυτό S , υπάρχει ένας παρατηρητής Ο και ένα γυροσκόπιο G.
   Το γυροσκόπιο G είναι σταθερά στερεωμένο στο δάπεδο του θαλάμου S και βρίσκεται σε λειτουργία.
   Επίσης, θεωρούμε ότι, η Γη δεν περιστρέφεται, ούτε γύρω από τον άξονά της ούτε γύρω από τον Ήλιο.
   Ας υποθέσουμε τώρα ότι, Μ είναι η μάζα της Γης και R είναι η ακτίνα της.

Μ = 6 . 1024 kg   ,    R  = 6.370 km

σχ. 1

Ι. Στη περίπτωση αυτή (σχ. 1), το πεδίο βαρύτητας το οποίο υπάρχει μέσα στο μικρό θάλαμο S, μπορεί να θεωρηθεί κατά πολύ μεγάλη προσέγγιση ό,τι είναι ομογενές με σταθερή ένταση g, η οποία είναι:

    όπου G είναι η σταθερά της παγκόσμιας έλξης.

    ΙΙ. Περιστρέφουμε τώρα σχ. 2 το θάλαμο S, γύρω από ένα σταθερό άξονα ΑΒ, με ένα αβαρές σχοινί μήκους R και με σταθερή γωνιακή ταχύτητα ω μέσα στο διάστημα, μακριά από πεδία βαρύτητας.

    σχ. 2

    Στη περίπτωση αυτή, μέσα στο θάλαμο S θα δημιουργηθεί ένα πεδίο αδρανειακών δυνάμεων, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί κατά μεγάλη προσέγγιση ό,τι είναι ομογενές με σταθερή ένταση γ, η οποία είναι:

    Εάν τώρα, θέλουμε μέσα στο θάλαμο S η ένταση g του ομογενούς πεδίου βαρύτητας σχ. 1 να είναι ίση με την ένταση γ του ομογενούς πεδίου των αδρανειακών δυνάμεων σχ. 2, δηλαδή να είναι g = γ θα πρέπει από τις σχέσεις (1) και (2) να είναι:

    ή

    όπου υ είναι η ταχύτητα του θαλάμου S επί της κυκλικής τροχιάς του.
    Επειδή όμως, είναι:

    από τις σχέσεις (3) και (4), έχουμε:

    Άρα λοιπόν, όταν περιστρέψουμε το θάλαμο S με σταθερή γωνιακή ταχύτητα ω, που δίδεται από τη σχέση (5), τότε η ένταση γ του ομογενούς πεδίου των αδρανειακών δυνάμεων που δημιουργείται μέσα στο θάλαμο S, σχ. 2 είναι, ίση με την ένταση g του ομογενούς πεδίου βαρύτητας, που υπάρχει μέσα στο θάλαμο S, σχ. 1.
    Δηλαδή στην περίπτωση αυτή του σχ. 2, ο παρατηρητής Ο ο οποίος βρίσκεται μέσα στο θάλαμο S, έχει την αίσθηση ότι, ο θάλαμος του S, βρίσκεται ακίνητος επάνω στην επιφάνεια της Γης!

    Τα συμπεράσματα

    Σύμφωνα με την «αρχή της ισοδυναμίας» της Θεωρίας της Σχετικότητας στο πείραμα του γυροσκοπίου που αναφέραμε παραπάνω, το ομογενές πεδίο βαρύτητας σταθερής έντασης g που υπάρχει μέσα στο θάλαμο S, σχ. 1 είναι ισοδύναμο με το ομογενές πεδίο των αδρανειακών δυνάμεων σταθερής έντασης γ το οποίο δημιουργείται, μέσα στον περιστρεφόμενο θάλαμο S, σχ. 2. Δηλαδή, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, ο παρατηρητής Ο, ο οποίος βρίσκεται μέσα στο θάλαμο S δεν μπορεί με κανένα πείραμα (Μηχανικής ή Ηλεκτρομαγνητισμού) που εκτελεί μέσα στο θάλαμό του S να γνωρίζει, εάν βρίσκεται μέσα σε ένα ομογενές πεδίο βαρύτητας, σχ. 1 ή βρίσκεται μέσα σε ένα περιστρεφόμενο θάλαμο, σχ. 2.
    Αυτό όμως, που ισχυρίζεται η Θεωρία της Σχετικότητας είναι λάθος, διότι:
    Στη περίπτωση του σχ. 1, ο παρατηρητής Ο, που βρίσκεται μέσα στο θάλαμο S θα παρατηρεί ότι, ο άξονας xx’ του γυροσκοπίου G θα παραμένει πάντοτε ακίνητος στην θέση Ρ1 όπου αρχικά τοποθετήθηκε, ενώ αντίθετα στη περίπτωση του σχ.2 ο άξονας xx’ θα μετακινείται από την αρχική του θέση P1 σε μια άλλη θέση P2.
    Συνεπώς με βάση την παρατήρηση του άξονα xx’ του γυροσκοπίου G, ο παρατηρητής Ο, ο οποίος βρίσκεται μέσα στο θάλαμο S, μπορεί να γνωρίζει, εάν ο θάλαμος του S βρίσκεται μέσα σε ένα πεδίο βαρύτητας, σχ. 1 ή βρίσκεται μέσα σε ένα πεδίο αδρανειακών δυνάμεων, σχ. 2.
    Προφανώς το συμπέρασμα αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την «αρχή της ισοδυναμίας» της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας και γι’ αυτό το λόγο η «αρχή της ισοδυναμίας» θα πρέπει να θεωρηθεί, ως μία απολύτως λανθασμένη αρχή της Φυσικής.
    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Ο Einstein στα γνωστά του «νοητικά» πειράματα π.χ. το πείραμα του ασανσέρ, κ.λ.π.) που αναφέρει στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, προκειμένου να αποδείξει την ορθότητα της «αρχής της ισοδυναμίας», χρησιμοποιεί πάντοτε συστήματα αναφοράς S και τα οποία ή είναι ακίνητα ή κινούνται πάντοτε με ευθύγραμμη κίνηση (ομαλή ή μεταβαλλόμενη).
    Αντίθετα όμως, εάν χρησιμοποιήσουμε συστήματα αναφοράς S και τα οποία κινούνται με καμπυλόγραμμη τροχιά, τότε με τη χρήση ενός γυροσκοπίου G, αμέσως αποδεικνύεται ότι η «αρχή της ισοδυναμίας», είναι λάθος.
    Με απλά λόγια, προκειμένου να αποδείξουμε πειραματικώς ότι, η «αρχή της ισοδυναμίας» είναι ορθή ή λάθος το γυροσκόπιο G θα πρέπει να χρησιμοποιείται υποχρεωτικά και πάντοτε μέσα στα συστήματα αναφοράς S και S’ . Τα συστήματα αυτά ανά αναφοράς S και S’ μπορεί να είναι ακίνητα ή να κινούνται με ευθύγραμμη κίνηση (ομαλή ή μεταβαλλόμενη) ή να κινούνται σε καμπυλόγραμμη τροχιά.
    Όμως, αυτό δεν έγινε ποτέ από τον Einstein και αυτή είναι η παράλειψη και το μεγάλο λάθος του!

    Η απάντηση του παρατηρητή Ο…

    Εάν, εκ των προτέρων κάνουμε γνωστό στον παρατηρητή Ο, ο οποίος βρίσκεται κλεισμένος μέσα στο θάλαμο S, (χωρίς να έχει καμία επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον) ότι θα βρίσκεται ή στην περίπτωση του σχ. 1 ή στην περίπτωση του σχ. 2 και του ζητήσουμε να μας αναφέρει, σε ποια από τις παραπάνω δύο αυτές περιπτώσεις βρίσκεται τελικά ο θάλαμος του S, τότε:
    Ο παρατηρητής Ο παρατηρώντας τον άξονα xx’ του γυροσκοπίου G (δηλαδή, εάν ο άξονας xx’ είναι ακίνητος ή μετακινείται), θα μας αναφέρει με πλήρη βεβαιότητα (100%), εάν ο θάλαμος του S, βρίσκεται στην περίπτωση του σχ. 1 ή ο θάλαμος του S βρίσκεται στην περίπτωση του σχ. 2.
    Προφανώς με βάση τη Θεωρία της Σχετικότητας, ο παρατηρητής Ο αδυνατεί να μας απαντήσει σε ποια από τις δυο περιπτώσεις ήτοι του σχ. 1 ή του σχ. 2 βρίσκεται ο θάλαμος του S και αυτό είναι το μεγάλο λάθος του Einstein!!!

    Επίλογος

    Σύμφωνα με το «πείραμα του γυροσκοπίου» που αναφέραμε παραπάνω, αποδεικνύεται θεωρητικώς και με πάρα πολύ απλό τρόπο (μέσα από το γραφείο μας!!!) και χωρίς να εκτελέσουμε κανένα απολύτως πείραμα (!!!) και να δαπανήσουμε χρήματα, ότι η «αρχή της ισοδυναμίας» είναι λάθος και κατά συνέπεια η Θεωρία της Σχετικότητας, είναι μία απολύτως λανθασμένα θεωρία της Φυσικής.
    Τέλος το «πείραμα του γυροσκοπίου» με το οποίο αποδεικνύεται θεωρητικώς (και πειραματικώς βέβαια) ότι, η «αρχή της ισοδυναμίας» είναι λάθος, μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα σημαντικότερα πειράματα Φυσικής, λόγω της απλότητάς του, του μηδενικού κόστους και της πάρα πολύ μεγάλης φυσικής σημαίας που έχει το πείραμα αυτό.

    ©  Copyright 2001 Tsolkas Christos.  Web design by Wirenet Communications