Home
Wirenet Communications

Αιθέρας και
Μαγνητικό
πεδίο

Γαλιλαίος και Αϊνστάιν
είναι λάθος!

Αρχή της
Ισοδυναμίας

Αιθέρας και
Αρχή της
Ισοδυναμίας

Η απόδειξη
της μετακίνησης
του Περιηλίου
του Πλανήτη
Ερμή


Ανοικτή
Επιστολή
 

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία Ι

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία ΙI

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία ΙII

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία ΙV

Η
Ηλεκτρο
βαρυτική
Θεωρία V

Μαθηματικά
Η Γενικευμενη
Γεωμετρία

Μαθηματικά
Βαθμίδας

Video 01

Video 02


Αιθέρας
και
Φως

 


Πείραμα 21
Πειραματική
Επαλήθευση

 

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΩΝ «ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΤΟΠΤΡΩΝ»

Ας υποθέσουμε σχ. 1 ότι, έχουμε δύο ίσα ορθογώνια κάτοπτρα Μ1 και Μ2 τα οποία είναι, παράλληλα μεταξύ τους.
Τα κάτοπτρα αυτά στις τέσσερις γωνίες τους, στηρίζονται σταθερά με τέσσερις μεταλλικές ράβδους ύψους d, οι οποίες είναι κάθετες στα δύο κάτοπτρα Μ1 και Μ2.
Στο μέσο BC του κατόπτρου Μ2, υπάρχει μία ευθύγραμμη φωτεινή πηγή L, η οποία εκπέμπει μία επίπεδη λεπτή δέσμη L0, ακτίνων Laser.
Η φωτεινή δέσμη L0 των ακτίνων Laser, είναι κάθετη στα δύο κάτοπτρα Μ1 και Μ2.
Στη περίπτωση αυτή, η φωτεινή δέσμη L0 θα ανακλάται συνεχώς μεταξύ των δύο κατόπτρων Μ1 και Μ2 και θα παραμένει πάντοτε κάθετη στα δύο κάτοπτρα Μ1 και Μ2.
Έτσι λοιπόν, το κάτοπτρο Μ1 θα είναι σκοτεινό (μη φωτισμένο) δεξιά και αριστερά της ευθείας B΄C΄και το κάτοπτρο Μ2 θα είναι και αυτό σκοτεινό (μη φωτισμένο) δεξιά και αριστερά της ευθείας BC.
Συνεπώς, στη πειραματική συσκευή, φωτεινές θα είναι μόνο οι δύο ευθείες B΄C΄ και BC.
Στη φάση αυτή, η παραπάνω πειραματική συσκευή του σχ. 1 που περιγράψαμε, είναι ακίνητη ως προς τη Γη.

σχ. 1

Κατόπιν (και ενώ η φωτεινή πηγή συνεχίζει να εκπέμπει τη φωτεινή δέσμη L0), τοποθετούμε τη πειραματική συσκευή, επάνω σε ένα όχημα, το οποίο να κινείται με μεγάλη ταχύτητα υ ως προς τη Γη (π.χ. δορυφόρος, διαστημόπλοιο, διαστημικό λεωφορείο κ.λ.π.).
Μετά από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, έχουμε να κάνουμε τώρα τους παρακάτω συλλογισμούς:
a. Εάν ο αιθέρας δεν υπάρχει μέσα στη Φύση (όπως ισχυρίζεται η Θεωρία της Σχετικότητας), τότε η φωτεινή δέσμη L0 θα ανακλάται συνεχώς κάθετα, μεταξύ των δύο κατόπτρων Μ1 και Μ2, αφήνοντας σκοτεινά (μη φωτισμένα) το κάτοπτρο Μ1, (δεξιά και αριστερά) της ευθείας B΄C΄ και το κάτοπτρο Μ2, (δεξιά και αριστερά) της ευθείας BC, όπως αναφέραμε παραπάνω, σχ. 1.
Αντίθετα τώρα, εάν ο αιθέρας υπάρχει μέσα στη Φύση και σχηματίζει γύρω από τη Γη μία αιθερόσφαιρα (όπως ισχυρίζεται η Ηλεκτροβαρυτική Θεωρία), τότε η φωτεινή δέσμη L0 θα μετατοπισθεί αρχικά κατά μία μικρή γωνία φ0 σχ. 2, ήτοι:

όπου, c = η ταχύτητα του φωτός.
Κατόπιν, η φωτεινή δέσμη L0 θα ανακλάται συνεχώς μεταξύ των κατόπτρων Μ1 και Μ2 στα σημεία Α1, Α2, Α3,…Αν-1, Αν και θα εξέλθει από το χώρο, μεταξύ των δύο κατόπτρων Μ1 και Μ2.


Πείραμα 22
Πειραματική
Επαλήθευση

 


Τα λάθη
του Einstein

 


Το πρόβλημα
του  σφαιρικου
φλοίου

 

Ανακεφα-
λαίωση


ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Συντηξη:
Η μηχανή
“ΖΕΥΣ”

 


ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Οι
Εφευρέσεις ΧΤ

 

Ο νόμος της
παγκόσμιας
έλξης του
Νέυτωνα.
(Μαθηματική
απόδειξη)


CERN/OPERA
IKARUS
TSOLKAS

 

AIΘΕΡΟ
ΗΛΕΚΤΡΟ
ΔΥΝΑΜΙΚΗ
(ΕΕD)

Θεωρία
Σχετικό
τητας,
ΤΕΛΟΣ!

σχ. 2

Επειδή όμως, οι γωνίες προσπτώσεως και ανακλάσεως της φωτεινής δέσμης L0 στα δύο κάτοπτρα Μ1 και Μ2 είναι πολύ μικρές, αυτό σημαίνει ότι, ο αριθμός των σημείων Α1, Α2, Α3,…Αν-1, Αν είναι πάρα πολύ μεγάλος.
Το γεγονός αυτό, έχει ως συνέπεια το κάτοπτρο Μ1 να φωτίζεται αριστερά της ευθείας B΄C΄ και το κάτοπτρο Μ2 να φωτίζεται και αυτό αριστερά της ευθείας BC, σχ. 1.
Προφανώς, το μέρος του κατόπτρου Μ1, δεξιά της ευθείας B΄C΄ παραμένει σκοτεινό, όπως επίσης (παραμένει σκοτεινό) και το μέρος του κατόπτρου Μ2, δεξιά της ευθείας BC.
Στο σχ. 2 τα φωτεινά τμήματα είναι τα D.
Έτσι λοιπόν, με μία φωτογραφική μηχανή F ή με διάφορα ευαίσθητα φωτόμετρα, μπορούμε να διαπιστώσουμε, εάν έχουν φωτισθεί ή όχι τα δύο κάτοπτρα Μ1 και Μ2, όπως αναφέραμε παραπάνω.

Σημείωση: Εάν τώρα αντιστρέψουμε την φορά της ταχύτητας υ της πειραματικής συσκευής, τότε προφανώς αντιστρέφεται και ο φωτισμός των κατόπτρων Μ1 και Μ2. Δηλαδή, το φωτεινό μέρος τους γίνεται σκοτεινό και το σκοτεινό μέρος γίνεται φωτεινό.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Εκτελώντας το πείραμα των «παράλληλων κατόπτρων», (όπως το περιγράψαμε παραπάνω), μπορούμε να γνωρίζουμε, εάν ο αιθέρας υπάρχει ή όχι μέσα στη Φύση και από το αποτέλεσμα το οποίο θα προκύψει θα γνωρίζουμε οριστικά και αμετάκλητα, ποια από τις δύο Θεωρίες είναι ορθή, η Θεωρία της Σχετικότητας ή η Ηλεκτροβαρυτική Θεωρία;
Επίσης, το πείραμα των «παράλληλων κατόπτρων» σχ. 1, μπορεί να εκτελεσθεί, όταν ολόκληρο το ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο Α = (12345678) είναι ένα διαφανές υλικό στερεό ή υγρό (π.χ. γυαλί, νερό, κ.λ.π.), με μεγάλο δείκτη διάθλασης n (n > 1) , όπου η φωτεινή δέσμη L0 θα ανακλάται στις δύο παράλληλες επιφάνειες (1234) και (5678).
Αυτό το κάνουμε για να έχουμε, μεγαλύτερη αρχική γωνία , ήτοι:

όπου, n > 1
οπότε από τις σχέσεις (1) και (2), έχουμε:

Κατά τα λοιπά, η φιλοσοφία του πειράματος παραμένει η ίδια, όπως την περιγράψαμε παραπάνω στο σχ. 1.
Τέλος, το πείραμα των «παράλληλων κατόπτρων» είναι απλό στη κατασκευή του, κοστίζει λίγα χρήματα και μας δίδει αξιόπιστα αποτελέσματα.
Στη φωτ. 1, βλέπουμε ένα διαστημικό λεωφορείο, το οποίο πολύ εύκολα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση του πειράματος των «παράλληλων κατόπτρων» που αναφέραμε παραπάνω.

φωτ. 1

©  Copyright 2001 Tsolkas Christos.  Web design by Wirenet Communications