Τα λάθη του Einstien

Η Θεωρία της Σχετικότητας (Ειδική και Γενική), αποδεικνύεται θεωρητικώς και πειραματικώς, ότι είναι μία απολύτως λανθασμένη θεωρία της Φυσικής και αυτό, ας το καταλάβουν καλά, οι σημερινοί «μεγάλοι» Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ., διότι:

Α. ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΣ:

1. Σύμφωνα με το πείραμα – 14 (Το πείραμα του Γυροσκοπίου, βλέπε στο www.tsolkas.gr) και με βάση τους νόμους του γυροσκοπίου, αποδεικνύεται θεωρητικώς με πάρα πολύ απλό τρόπο (χωρίς να εκτελέσεουμε κανένα πείραμα), ότι η «αρχή της ισοδυναμίας» της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, είναι μία απολύτως λανθασμένη αρχή της Φυσικής.
Σχόλιο 1:
Εδώ, η παραπάνω περίπτωση (1) είναι πράγματι, κωμικοτραγική, διότι:
Δυστυχώς, αυτό το «απλό πράγμα» (το οποίο μπορεί να το καταλάβει ακόμη και ένας φοιτητής Φυσικής με βασικές γνώσεις στη θεωρία της Σχετικότητας) δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να το καταλάβουν οι διάφοροι ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.).
Και ερωτώ λοιπόν ευθέως τους διάφορους ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.).
Ερώτηση: Με βάση το πείραμα – 14 (Το πείραμα του Γυροσκοπίου) η «αρχή της ισοδυναμίας» της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας είναι, ορθή ή λάθος (Ναι ή Όχι);
Παρακαλώ, πολύ θα θέλαμε την απάντηση των ρελατιβιστών αυτών (Καθηγητών Πανεπιστημίων, κ.λπ.).
Μπορούν λοιπόν οι παραπάνω ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.) να μας απαντήσουν στην παραπάνω αυτή, απλή – απλούστατη ερώτηση;
Περιμένουμε λοιπόν την απάντησή τους.

Το λάθος του Einstein

Όπως είναι γνωστό, ο Einstein στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας με βάση την «αρχή της ισοδυναμίας» ισχυρίζεται ότι:
Αρχή της ισοδυναμίας: «Ένα ομογενές πεδίο βαρυτικών δυνάμεων έντασης g, είναι πάντοτε ισοδύναμο με ένα ομογενές πεδίο αδρανειακών δυνάμεων επιτάχυνσης γ, (γ = g)».
Με απλά λόγια, ο Einstein με βάση την «αρχή της ισοδυναμίας» ισχυρίζεται ότι:
Ένα πείραμα, το οποίο εκτελείται μέσα σε ένα ομογενές πεδίο βαρυτικών δυνάμεων έντασης g, τότε το ίδιο αυτό πείραμα όταν εκτελεσθεί μέσα σε ένα ομογενές πεδίο αδρανειακών δυνάμεων έντασης γ, (γ = g) μας δίδει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.
Σύμφωνα όμως με το «πείραμα του γυροσκοπίου» (βλέπε, πείραμα – 14 στο www.tsolkas.gr) αυτά που ισχυρίζεται παραπάνω ο Einstein για την «αρχή της ισοδυναμίας», είναι απολύτως λάθος, διότι:
Στο «πείραμα του γυροσκοπίου» (πείραμα – 14) το γυροσκόπιο μας δίδει διαφορετικά αποτελέσματα 1) Όταν βρίσκεται μέσα σε ένα ομογενές πεδίο βαρυτικών δυνάμεων ένταση g και 2) Όταν βρίσκεται μέσα σε ένα ομογενές πεδίο αδρανειακών δυνάμεων επιτάχυνσης γ, (γ = g).
Δηλαδή, το γυροσκόπιο δεν μας δίδει ποτέ το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα στις παραπάνω περιπτώσεις (1) και (2), όπως λανθασμένα ισχυρίζεται ο Einstein, σύμφωνα με την «αρχή της ισοδυναμίας».
Συνεπώς, με βάση το «πείραμα του γυροσκοπίου», αποδεικνύεται με αναμφισβήτητο τρόπο, ότι η «αρχή της ισοδυναμίας» είναι μία απολύτως λανθασμένη αρχή της Φυσικής και δεν ισχύει μέσα στη Φύση.
Αυτό είναι (εκτός και άλλων πολλών λαθών) το μεγάλο λάθος του Einstein, σχετικά με την «αρχή της ισοδυναμίας».

2. Με βάση, αποκλειστικά τους νόμους του Νεύτωνα αποδεικνύεται ότι:
Η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή (και των άλλων πλανητών) δεν οφείλεται στην καμπύλωση του χωρο – χρόνου γύρω από τον ήλιο (όπως λανθασμένα ισχυρίζεται ο Einstein στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας) αλλά το πραγματικό αίτιο της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή (και των άλλων πλανητών) είναι, η περιστροφή του Ήλιου γύρω από το κέντρο μάζας του Ηλιακού μας συστήματος (βλέπε, «Η μετακίνηση του πλανήτη Ερμή» στο www.tsolkas.gr).

Σχόλιο 2: Στη περίπτωση αυτή, έχω να κάνω προς τους διάφορους ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.) την παρακάτω ερώτηση.
Ερώτηση: Γιατί οι διάφοροι ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.) μας αποκρύπτουν επιμελώς και δεν μας λένε, πόση είναι η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή, η οποία οφείλεται στην περιστροφή του Ήλιου, γύρω από το κέντρο μάζας του Ηλιακού μας συστήματος;
Εάν λοιπόν, οι παραπάνω ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.) μας απαντήσουν, πόση είναι η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή, η οποία οφείλεται στην περιστροφή του Ήλιου γύρω από το κέντρο μάζας του Ηλιακού μας συστήματος, τότε αμέσως θα διαπιστώσουν και οι ίδιοι, ότι η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας είναι λάθος.
Περιμένουμε λοιπόν τους παραπάνω ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.) να μας παρουσιάσουν τους υπολογισμούς από τους οποίους προκύπτει, πόση είναι η μετακίνηση τυ περιηλίου του πλανήτη Ερμή, η οποία οφείλεται στην περιστροφή του Ήλιου γύρω από το κέντρο μάζας του Ηλιακού μας συστήματος. Γιατί λοιπόν δεν μας παρουσιάζουν αυτούς τους υπολογισμούς να τους δούμε;
Περιμένουμε λοιπόν την απάντησή τους.
Συνεπώς, με βάση αυτά που αναφέρονται παραπάνω στις παραγράφους (1) και (2), αποδεικνύεται με αναμφισβήτητο τρόπο, ότι η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας είναι απολύτως λανθασμένη.

Β. ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΣ:
Με βάση τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την εκτέλεση των πειραμάτων:
1. Του «πειράματος του κινούμενου ηλεκτρικού φορτίου» (πείραμα – 21).
2. Του «πειράματος της διάδοσης του φωτός εντός αδρανειακού συστήματος αναφοράς» (πείραμα – 22) αποδεικνύεται, ότι:

Το αξίωμα ΙΙ (και συνεπώς και το αξίωμα Ι) της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, είναι λάθος.

Συνεπώς, με βάση αυτά που αναφέρονται παραπάνω στις παραγράφους (1), (2) αποδεικνύεται πειραματικώς και με αναμφισβήτητο τρόπο, ότι η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας είναι απολύτως λανθασμένη.

Σχόλιο 3: Δυστυχώς, εκείνο το οποίο δεν μπορούν να καταλάβουν, οι σημερινοί «μεγάλοι» Φυσικοί (και ειλικρινά, λυπάμαι γι’ αυτό) είναι, ότι:
Εκτός από τα αποτελέσματα των δύο παραπάνω πειραμάτων (1), (2) από τα οποία αποδεικνύεται, ότι η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, είναι λάθος, εάν:
Τα κλασικά πειράματα π.χ. των Michelson – Morley, Fresnel, Fizeau, Mascart – Jamin, Trouton – Noble, Cedarholm – Townes, κ.λπ., εκτελεσθούν επάνω σε ένα ταχύτατο κινούμενο όχημα π.χ. αυτοκίνητο, τρένο, αεροπλάνο, διαστημικό λεωφορείο κ.λπ., τότε αμέσως θα αποδειχθεί η ύπαρξη του Αιθέρα μέσα στη Φύση.
Σημείωση: Προσωπικά από τα παραπάνω πειράματα θα επέλεγα το πείραμα Cedarholm – Townes. Δυστυχώς όμως, αυτό το «απλό πράγμα» το οποίο τους προτείνω δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να το καταλάβουν οι σημερινοί «μεγάλοι» Φυσικοί.
Με λίγα λόγια, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω (τη σκόπιμη;) και αντιεπιστημονική αυτή παράλειψη τους για τη μη εκτέλεση των παραπάνω πειραμάτων με τον τρόπο τον οποίο τους προτείνω (δηλαδή, επάνω σε ένα κινούμενο όχημα).
Διότι: Όλοι οι παραπάνω ρελατιβιστές (Καθηγητές Πανεπιστημίων κ.λπ.) δεν εκτελούν τα παραπάνω πειράματα (με τον τρόπο τον οποίο τους προτείνω, τα οποία (πειράματα) είναι απλά στην εκτέλεσή τους και κοστίζουν λίγα χρήματα) αλλά αντίθετα εκτελούν διάφορα πολυδάπανα, περίπλοκα και «ανόητα» πειράματα, όπως ήταν π.χ. το αποτυχημένο πείραμα Gravity Probe b!!!, και διάφορα άλλα πειράματα.
Νομίζω ότι, είναι λογική η απορία μου γι’ αυτά που αναφέρω παραπάνω.
Έτσι λοιπόν, με βάση αυτά που αναφέραμε στις παραπάνω παραγράφους (Α) και (Β), (Α. ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΣ και Β. ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΣ), αποδεικνύεται με αναμφισβήτητο τρόπο, ότι ολόκληρη η Θεωρία της Σχετικότητας (Ειδική και Γενική), είναι μία απολύτως λανθασμένη Θεωρία της Φυσικής.

Συμπέρασμα

Όλα αυτά που αναφέραμε στις παραπάνω παραγράφους (Α) και (Β) σηματοδοτούν, οριστικά και αμετάκλητα το τέλος της Θεωρίας της Σχετικότητας (Ειδικής και Γενικής), και είμαι απολύτως βέβαιος γι’ αυτό.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μετά λοιπόν από αυτά που αναφέραμε στην εργασία μας αυτή (και γενικότερα σε όλο το site, www.tsolkas.gr), καταλήγουμε:
1. Η Θεωρία της Σχετικότητας, είναι μία ψευδο – φυσική, η οποία σε καμία απολύτως περίπτωση δεν εκφράζει την φυσική πραγματικότητα.
2. Η Θεωρία της Σχετικότητας, είναι η μεγαλύτερη επιστημονική πλάνη, που υπήρξε ποτέ στην Ιστορία της Φυσικής.
3. Η Θεωρία της Σχετικότητας (ως μία απολύτως λανθασμένη Θεωρία της Φυσικής) θα πρέπει «εδώ και τώρα» να παύσει να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια κ.λπ., διότι η διδασκαλία της δεν έχει πλέον νόημα και άδικα σπαταλώνται γι’ αυτή (τη Θεωρία της Σχετικότητας) χρόνος και χρήμα και χάνουν επίσης άδικα το χρόνο τους πολλά δημιουργικά μυαλά, Φυσικώς Επιστημόνων.
4. Τέλος (επειδή το φαινόμενο είναι πράγματι κωμικο – τραγικό), επαναλαμβάνω για άλλη μία ακόμη φορά, ότι:
«Οι Φυσικοί του μέλλοντος θα γελάνε...!!! με τους σημερινούς «μεγάλους» Φυσικούς, οι οποίοι δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να καταλάβουν τόσο «απλά πράγματα», όπως είναι π.χ. αυτά που αναφέρονται στις παραγράφους (Α) και (Β) της παραπάνω ανακεφαλαίωσης.

Εδώ τελείωσα και ο χρόνος θα δείξει εάν έχω δίκιο ή όχι.