Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣ
ΤΟΥ ΠΕΡΙΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΕΡΜΗ

Α. Υπολογισμός του κέντρου μάζας του Ηλιακού συστήματος

Όπως είναι γνωστό, όλα τα ουράνια σώματα του Ηλιακού μας συστήματος πλανήτες, κομήτες, αστεροειδείς κ.λπ. καθώς και ο Ήλιος, περιστρέφονται γύρω από το κέντρο μάζας, ήτοι το βαρυκέντρο (barycenter) του Ηλιακού μας συστήματος.
Επίσης (όπως είναι γνωστό), ο Ήλιος και οι τροχιές όλων των πλανητών βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο (στο επίπεδο της εκλειπτικής).
Εξαίρεση, αποτελεί η τροχιά του πλανήτη Πλούτωνα του οποίου η κλίση της τροχιάς του, ως προς το επίπεδο της εκλειπτικής είναι 17,15^ο και του πλανήτη Ερμή του οποίου η κλίση της τροχιάς του (ως προς το επίπεδο της εκλειπτικής) είναι, 7^ο.
Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε (κατά μεγάλη προσέγγιση) ότι, ο Ήλιος και οι τροχιές όλων των πλανητών, βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο Ε, ήτοι στο επίπεδο της εκλειπτικής.
Έτσι λοιπόν, με βάση τη παραπάνω παραδοχή και επειδή, ο κάθε πλανήτης P_i(i=1,2,3,….,9) ήτοι, κατά σειρά Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδών και Πλούτων έχει αντιστοίχως, τη δική του περίοδο περιστροφής T_i(i=1,2,3,….,9) γύρω από τον Ήλιο, αυτό σημαίνει, ότι:
Σε κάποια χρονική στιγμή t₁ ο Ήλιος και όλοι οι πλανήτες θα βρεθούν (θεωρητικώς) στην ίδια ημιευθεία Sx΄, σχ. 1.
Δηλαδή, όλοι οι πλανήτες θα βρεθούν σε μια ολική γενική σύνοδο.
Σημείωση: Στη πραγματικότητα τη χρονική στιγμή t₁ ο Ήλιος και όλοι οι πλανήτες θα βρεθούν, πολύ πλησίον της ημιευθείας Sx΄.

σχ. 1

Ας υποθέσουμε τώρα σχ. 1, ότι Ο είναι το κέντρο μάζας (το βαρύκεντρο) του Ηλιακού μας συστήματος.
Όπως είναι γνωστό, το κέντρο μάζας Ο (το βαρύκεντρο) του Ηλιακού συστήματος, παραμένει πάντοτε σταθερό στη θέση Ο επί της ευθείας xx΄ και η θέση του αυτή Ο, είναι ανεξάρτητη από την κίνηση των πλανητών.
Σημείωση: Προφανώς αυτό συμβαίνει, διότι το Ηλιακό μας σύστημα κινούμενο μέσα στο σύμπαν θεωρείται, ότι είναι ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς.
Λαμβάνοντας τώρα στο σχ. 1, ως αρχή των μετρήσεων τον Ήλιο η απόσταση d που απέχει το κέντρο μάζας Ο (το βαρύκεντρο) του Ηλιακού συστήματος από τον Ήλιο, δίδεται από τον τύπο:

όπου Μ είναι η μάζα του Ηλίου, M₁,M₂,M₃,…,M₉ είναι οι μάζες των πλανητών P_i(i=1,2,3,….,9) και r₁,r₂,r₃,…r₉ είναι οι αντίστοιχες αποστάσεις αυτών από τον Ήλιο, όπως ακριβώς δίδονται από τον πίνακα 1.

Αντικαθιστώντας τώρα στη σχέση (1) τις τιμές Μ, M₁,M₂,M₃,…,M₉ και r₁,r₂,r₃,…r₉, οι οποίες δίδονται από τον πίνακα 1 η σχέση (1) μας δίδει:

Έτσι λοιπόν, η απόσταση d που απέχει ο Ήλιος από το κέντρο μάζας Ο (το βαρύκεντρο) του Ηλιακού συστήματος είναι, d=1,505 ^. 10⁹m.
Σημείωση: Το Ηλιακό μας σύστημα, επειδή είναι ένα κλειστό σύστημα Ν = 10 σωμάτων (Ο Ήλιος + 9 πλανήτες) οι τροχιές των πλανητών και του Ηλίου γύρω από το βαρύκεντρο Ο στη πραγματικότητα δεν είναι, τελείως κυκλικές ή ελλειπτικές τροχιές.
Όμως, στη περίπτωση αυτή δεχόμαστε (κατά πολύ μεγάλη προσέγγιση), ότι ο Ήλιος και οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σε κυκλικές τροχιές με σταθερές ακτίνες (βαρυκεντρικές ακτίνες).

Συνεπώς, ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σε κυκλική τροχιά ακτίνας d=1,505 ^. 10⁹m , σύμφωνα με τη σχέση (2).
Προφανώς, η ακτίνα d=1,505 ^. 10⁹m (της περιστροφής του Ήλιου, γύρω από το βαρύκεντρο Ο) είναι, η μέση τιμή όλων των ακτίνων περιστροφής του Ήλιου, γύρω από το βαρύκεντρο Ο για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα t (π.χ. t = αρκετές χιλιάδες χρόνια).
Ενδεικτικά στη φωτ. 1, φαίνονται οι ακτίνες περιστροφής του Ήλιου γύρω από το βαρύκεντρο Ο για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα π.χ. 60 ετών, ήτοι από το έτος 1965 μέχρι το έτος 2025.

φωτ. 1

Β. Η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή, ως προς το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος
Ας υποθέσουμε σχ. 2, ότι έχουμε ένα σύστημα αναφοράς xOy του οποίου η αρχή Ο είναι το βαρύκεντρο του Ηλιακού μας συστήματος (βαρύκεντρικό σύστημα αναφοράς).

σχ. 2

Σύμφωνα με αυτά που αναφέραμε στα προηγούμενα, ο Ήλιος σχ. 2, περιστρέφεται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σε κυκλική τροχιά ακτίνας d=1,505 ^. 10⁹m.
Επίσης, σύμφωνα με το πίνακα 1, ο πλανήτης Ερμής περιστρέφεται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σε κυκλική τροχιά με ακτίνα, R₁:

Ερμής: R₁ = r₁ + d

Ομοίως, οι άλλοι πλανήτες Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδών και Πλούτων, περιστρέφονται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σε κυκλικές τροχιές με ακτίνες, αντιστοίχως:

όπου, οι αποστάσεις r₁,r₂,r₃,…r₉ δίδονται από τον πίνακα 1 και η απόσταση d δίδεται από τη σχέση (2).

1. Ο πλανήτης Ερμής

Στο σχ. 2, επειδή η περίοδος Τ της περιστροφής του Ερμή (γύρω από τον Ήλιο) είναι, περίπου Τ = 87 ημέρες και επειδή, επίσης η μετακίνηση του Ήλιου επί της κυκλικής τροχιάς του C_o είναι πολύ μικρή, θεωρούμε κατά πολύ μεγάλη προσέγγιση (για τις Τ = 87 ημέρες) ότι, ο Ήλιος είναι σχεδόν ακίνητος στο σημείο Α της κυκλικής τροχιάς του, C_o.
Στη συνέχεια, εργαζόμαστε ως εξής:
Ας υποθέσουμε, ότι τη χρονική στιγμή t_o=0 το βαρύκεντρο Ο, ο Ήλιος (που βρίσκεται στη θέση Α) και ο Ερμής (που βρίσκεται στη θέση Β), βρίσκονται στην ίδια ευθεία, π.χ. στον άξονα Oy.
Στη συνέχεια, διαιρούμε τη κυκλική τροχιά C₁ του πλανήτη Ερμή, σε ένα μεγάλο αριθμό n ίσων τόξων, (n >> 1), ήτοι:

Περιστρεφόμενος λοιπόν, ο πλανήτης Ερμής γύρω από το βαρύκεντρο Ο η απόσταση Ερμή – Ήλιου (στις Τ = 87 ημέρες) μεταβάλλεται συνεχώς και είναι αντιστοίχως, .
Συνεπώς (στις Τ = 87 ημέρες) η μέση απόσταση S του πλανήτη Ερμή από τον Ήλιο, είναι:

Επειδή όμως, (για τον πλανήτη Ερμή) ο λόγος είναι σχετικά μικρός, ήτοι είναι:

αυτό σημαίνει, ότι:
σύμφωνα με τα γνωστά της Γεωμετρίας και  με βάση τις σχέσεις (5) και (6) και για n>>1, κατά πολύ μεγάλη προσέγγιση, είναι:

S = (BO) (7)

Συνεπώς, στη περίπτωση αυτή του πλανήτη Ερμή είναι, σαν ο Ήλιος να βρίσκεται (υποθετικά) στο βαρύκεντρο Ο και ο Ήλιος και ο Ερμής να έλκονται μεταξύ τους από μία απόσταση (ΒΟ), ήτοι:

Συνεπώς, στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy σχ. 2, όπου ο Ήλιος θεωρείται (υποθετικά), ότι βρίσκεται στο βαρύκεντρο Ο, ο Ήλιος και ο πλανήτης Ερμής έλκονται μεταξύ τους, από μία απόσταση α η τιμή της οποίας δίδεται από τη σχέση (9).

Προφανώς, το σκεπτικό που αναφέραμε παραπάνω για τον πλανήτη Ερμή, ισχύει ακριβώς το ίδιο και για τους υπόλοιπους πλανήτες Αφροδίτη, Γη, Άρης,… Πλούτων του Ηλιακού μας συστήματος.
Δηλαδή (όπως ο Ερμής), έτσι και όλοι οι παραπάνω πλανήτες (στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy), έλκονται αντιστοίχως από τον Ήλιο σαν ο Ήλιος να βρίσκεται (υποθετικά) στο βαρύκεντρο Ο.
Σημείωση: Συγκεκριμένα, για τους άλλους πλανήτες Αφροδίτη, Γη, Άρης,… Πλούτων λόγος , (i=1,2,3,…,9) συνεχώς μικραίνει, διότι το r_i αυξάνεται, σύμφωνα με τον πίνακα 1.
Στη συνέχεια, εργαζόμαστε ως εξής:

a. Σύμφωνα με αυτά που αναφέραμε παραπάνω και με βάση το σχ. 2, ο Ήλιος και ο Ερμής στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy, έλκονται μεταξύ τους από μία απόσταση α (σχέση (9)) με μία δύναμη Fo, η οποία είναι:

όπου, στη σχέση (10) είναι:

G = 6,67 ^. 10^-11 N^.m²/Kg²
m = 3,302 ^. 10²³Kg(η μάζα του πλανήτη Ερμή)
M = 1,989 ^. 10³⁰Kg(η μάζα του Ηλίου)
α = 59,414 ^. 10⁹(σχέση (9))

Σημ: Στη σχέση (10) το αρνητικό πρόσημο ( – ) σημαίνει, ότι η δύναμη F_o είναι ελκτική.

Αντικαθιστώντας τις παραπάνω τιμές στη σχέση (10), προκύπτει:

Άρα, στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy σχ. 2, ο Ήλιος και ο Ερμής έλκονται μεταξύ τους με μία δύναμη F_o η τιμή της οποίας δίδεται από τη σχέση (11).

b. Επίσης:
Όπως είναι γνωστό, η μετακίνηση δΦ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή γύρω από τον Ήλιο ανά περίοδο Τ της περιστροφής του Ερμή (σημ: Στη περίπτωση αυτή (όπως αναφέραμε παραπάνω), ο Ήλιος βρίσκεται (υποθετικά) στο βαρύκεντρο Ο), δίδεται από τη σχέση:

(Βλέπε, “Mercury’s perihelion’’ by Chris Pollock στο http://www.math.toronto.edu/~colliand/426_03/papers03/C_Pollock.pdf )
όπου, στη σχέση (12) είναι:

Επίσης, στη σχέση (13) είναι:

c. Υπολογισμός των βαρυκεντρικών ακτίνων.
Στις σχέσεις (14) οι βαρυκεντρικές ακτίνες R_i (i=2,3,…,9) των πλανητών Αφροδίτη, Γη, Άρης,… Πλούτων, οι οποίο περιστρέφονται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σχ. 2, δίδονται από τη σχέση:

R_i = r₁ + d (15)

όπου, στη σχέση (15) τα r_i δίδονται από τον πίνακα 1 και το d δίδεται από τη σχέση (2).
Συνεπώς, με βάση τη σχέση (15) τον πίνακα 1 και τη σχέση (2), οι τιμές των βαρυκεντρικών ακτίνων R_i (i=2,3,…,9)  των παραπάνω πλανητών, οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από το βαρύκεντρο Ο σχ. 2, είναι οι εξής:

d. Υπολογισμός των γραμμικών πυκνοτήτων
Στις σχέσεις (14) οι γραμμικές πυκνότητες λ_i (i=2,3,…9) των πλανητών Αφροδίτη, Γη, Άρης,… Πλούτων, ως προς το βαρυκεντρικό σύστημα xOy σχ. 2, δίδονται από τη σχέση:

όπου, στη σχέση (17), M_i (i=2,3,…9)  είναι αντιστοίχως, οι μάζες των πλανητών Αφροδίτη, Γη, Άρης,… Πλούτων, οι οποίες δίδονται από τον πίνακα 1 και R_i είναι οι βαρυκεντρικές ακτίνες των πλανητών αυτών, που δίδονται από τις σχέσεις (16).
Συνεπώς, με βάση τη σχέση (17) τον πίνακα 1 και τις σχέσεις (16), οι γραμμικές πυκνότητες λ_i (i=2,3,…9) των παραπάνω πλανητών, είναι:

Αντικαθιστώντας τώρα στη σχέση (13) τις τιμές, οι οποίες δίδονται από τις σχέσεις (14), (16) και (18) και εκτελώντας τις πράξεις, έχουμε:

Επίσης, είναι:

2π = 6,283185307 (20)

Από τις σχέσεις (19) και (20), έχουμε:

Αντικαθιστώντας τώρα τη σχέση (21) στη σχέση (12) και θέτοντας Τ = 1 περίοδος του πλανήτη Ερμή, έχουμε:

Επειδή όμως, μία (1) περίοδος του πλανήτη Ερμή διαρκεί 87,9693 ημέρες και επειδή ένα (1) έτος διαρκεί 365,2563 ημέρες, αυτό σημαίνει, ότι:
Η μετακίνηση δΦ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή στη διάρκεια ενός έτους, είναι:

Στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy και ως προς το βαρύκεντρο Ο του ηλιακού συστήματος η μετακίνηση δΦ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή είναι, δΦ=564΄΄/αιώνα.

Επειδή όμως, οι αστρονομικές παρατηρήσεις για τη μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή μας δίδουν 575΄΄/αιώνα, η τιμή δΦ=564΄΄/αιώνα που προέκυψε από τους υπολογισμούς μας (σχέση (23)), έχει ένα σφάλμα ε₁ το οποίο, είναι:

Προφανώς, το σφάλμα αυτό ε₁ = 1,9 % που προκύπτει από τους υπολογισμούς μας είναι αποδεκτό, καθότι είναι πολύ μικρό.
Μετά λοιπόν από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, καταλήγουμε στο παρακάτω (πάρα πολύ σημαντικό) συμπέρασμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το γνωστό (από τη Κλασική Φυσική) «έλλειμμα» των 43΄΄/αιώνα της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή, οφείλεται στην περιστροφή του Ηλίου γύρω από το βαρύκεντρο του Ηλιακού μας συστήματος και όχι, στη καμπύλωση του χωρό – χρονου γύρω από τον Ήλιο, όπως λανθασμένα ισχυρίζεται η Θεωρία της Σχετικότητας.

Το παραπάνω συμπέρασμα, είναι πάρα πολύ μεγάλης σημασίας διότι, με βάση το συμπέρασμα αυτό αποδεικνύεται, ότι Γενική Θεωρία της Σχετικότητας είναι μία απολύτως λανθασμένη Θεωρία της Φυσικής.

C. Ο νόμος των περιηλίων των πλανητών
Στο Ηλιακό μας σύστημα για τη μετακίνηση ΔΦ_Α του περιηλίου ενός πλανήτη Α, ισχύει η παρακάτω σχέση:

όπου, ΔΦ_Β, είναι η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Α, η οποία οφείλεται στις παρελκτικές δυνάμεις των υπόλοιπων πλανητών, επάνω στον πλανήτη Α, και ΔΦ_C, είναι η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Α, η οποία οφείλεται στις παρελκτικές δυνάμεις του Ηλίου, επάνω στον πλανήτη Α (διότι, ο Ήλιος περιστρεφόμενος γύρω από το βαρύκεντρο Ο του Ηλιακού συστήματος, δημιουργεί παρελκτικές δυνάμεις επάνω στους πλανήτες).

Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΗΛΙΟΥ
ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΕΡΜΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ

Ας υποθέσουμε σχ. 3 (αντιγραφή της φωτογραφίας 1), ότι έχουμε το βαρυκεντρικό σύστημα (barycenter system) xOy, όπου C_o είναι η τροχιά του Ηλίου και C₁ η τροχιά του πλανήτη Ερμή αντιστοίχως, γύρω από το βαρύκεντρο Ο.

σχ. 3

Στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy σχ. 3, ως μονάδα μετρήσεων λαμβάνουμε την ακτίνα R_o του Ηλίου, ήτοι:

Όπως παρατηρούμε στο σχ. 3 (φωτ. 1) το έτος 1990 το κέντρο μάζας του Ηλίου (κατά πολύ μεγάλη προσέγγιση) συμπίπτει , με το κέντρο μάζας (το βαρύκεντρο Ο) του Ηλιακού συστήματος.
Ας υποθέσουμε τώρα σχ. 3, ότι το έτος 1990 ως προς το βαρυκεντρικό σύστημα xOy, το περιήλιο του πλανήτη Ερμή, βρίσκεται στη θέση Α επί της τροχιάς του C₁.
Ορισμός: Τη γωνία θα την ονομάζουμε γωνία θέσης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή κατά τη χρονική στιγμή t₁ (t₁ = έτος 1990).
Σημείωση: Η γωνία α_ο είναι γνωστή και υπολογίζεται με αστρονομικές παρατηρήσεις.
Η γωνία α_ο μετρείται αριστερόστροφα με αρχή τον ημιάξονα Οx και εξ ορισμού είναι 0 ≤ α_ο ≤ 360 .
Μετά π.χ. από (24) χρόνια από το έτος 1990, ήτοι το έτος 2014, ως προς το βαρυκεντρικό σύστημα xOy το περιήλιο του πλανήτη Ερμή θα μετακινηθεί από τη θέση Α στη θέση Β κατά μία γωνία , (όπου δΦ είναι η βαρυκεντρική μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή).
Επειδή όμως, σύμφωνα με τη σχέση (23) το περιήλιο του πλανήτη Ερμή, μετακινείται 5,64΄΄/έτος αυτό σημαίνει, ότι στα (24) χρόνια (το περιήλιο του πλανήτη Ερμή) μετακινήθηκε κατά μία γωνία δΦ η οποία είναι:

Άρα λοιπόν, είναι:

Με βάση όμως το σχ. 3 το έτος 2014 ο Ήλιος θα βρίσκεται στο σημείο C της τροχιάς του C_o.
Ορισμός: Τη γωνία σχ. 3 θα την ονομάζουμε, μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή ως προς τον Ήλιο για το έτος 2014 (ή πιο απλά θα την ονομάζουμε, ηλιακή μετακίνηση δΦ΄ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή για το έτος 2014).

Σημείωση:
1) Για τις γωνίες δΦ και δΦ΄, εξ ορισμού ισχύει πάντοτε η σχέση:

2) Το σημείο Α (το οποίο αντιστοιχεί στο έτος 1990) θα το ονομάζουμε, αρχή των μετρήσεων της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή.

3) Η γωνία δΦ μετρείται αριστερόστροφα και με αρχή την ακτίνα ΟΑ.

4) Η γωνία δΦ’ μετρείται αριστερόστροφα και με αρχή  την ημιευθεία CA, όπου C είναι η εκαστοτε θέση του Ήλιου επί της τροχιάς του C_o.

Ας υποθέσουμε τώρα, ότι στο βαρυκεντρικό σύστημα xOy σχ. 3 τα σημεία Α, Β, C έχουν αντιστοίχως συνταταγμένες Α(x₁,y₁), B(x₂,y₂), C(x₃,y₃), όπου:

Στις σχέσεις (29), (30), (31) είναι:

Συνεπώς, με βάση τις σχέσεις (29), (30), (31) και (32) το έτος 2014 οι συντεταγμένες Α(x₁,y₁), B(x₂,y₂), C(x₃,y₃) των κορυφών Α, B, C του τριγώνου ACB είναι γνωστές και επομένως και οι πλευρές του a, b, c είναι γνωστές.
Έτσι λοιπόν, στο τρίγωνο ACB επειδή και οι τρεις πλευρές του a, b, c είναι γνωστές αυτό σημαίνει, ότι και η γωνία δΦ΄ είναι γνωστή, ήτοι είναι:

Μετά από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, καταλήγουμε στο παρακάτω βασικό συμπέρασμα.

Συμπέρασμα

Η μετακίνηση δΦ΄ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή ως προς τον Ήλιο (ήτοι, η ηλιακή μετακίνηση δΦ΄) το έτος 2014 δίδεται από τη σχέση (33), όπου τα μεγέθη a, b, c είναι γνωστά, όπως αναφέραμε παραπάνω.

Προφανώς, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αναφέραμε παραπάνω, μπορούμε να υπολογίσουμε την μετακίνηση δΦ΄ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή ως προς τον Ήλιο για οποιοδήποτε έτος π.χ. για το έτος 2025 κ.ο.κ., αρκεί να γνωρίζουμε τη τροχιά C_o του Ηλίου γύρω από το βαρύκεντρο Ο για το έτος αυτό, όπως φαίνεται στο σχ. 3.
Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε, ότι:
Ενώ η βαρυκεντρική μετακίνηση δΦ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή, σύμφωνα με τη σχέση (23) είναι σταθερή με το χρόνο, ήτοι είναι:

δΦ=5,64΄΄/έτος

αντίθετα, η μετακίνηση δΦ΄ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή ως προς τον Ήλιο (ήτοι, η ηλιακή μετακίνηση δΦ΄) σύμφωνα με τη σχέση (33) είναι μεταβαλόμενη με το χρόνο και εξαρτάται από τη θέση C του Ηλίου, γύρω από το βαρύκεντρο Ο, σχ. 3.

Αυτή είναι λοιπόν, η βασική διαφορά μεταξύ της βαρυκεντρικής μετακίνησης δΦ και της ηλιακής μετακίνησης δΦ΄ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή.

Ορισμός: Το λόγο f, ήτοι:

για ένα συγκεκριμένο έτος Υ₁ (με αρχή το έτος 1990) θα τον ονομάζουμε, ηλιο – βαρυκεντρικό λόγο της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή για το έτος αυτό Υ₁. Προφανώς, το έτος 1990 η τιμή του λόγου f είναι, f = 1.

Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε, ότι:
Σύμφωνα με τη σχέση (23), επειδή η βαρυκεντρική μετακίνηση δΦ του περιηλίου του πλανήτη Ερμή είναι,

δΦ=5,64΄΄/έτος

αυτό σημαίνει, ότι στο σχ. 3 το περιήλιο του πλανήτη Ερμή από την αρχική θέση Α εκτελεί μία πλήρη περιστροφή 360^ο και επανέρχεται πάλι στο σημείο Α σε χρόνο t, ήτοι:

δηλαδή, σε χρόνο:

Ορισμός: Το χρόνο t = 229.787 έτη θα τον ονομάζουμε ένα (1) περιηλιακό έτος του πλανήτη Ερμή.

D. Ορισμοί – Διευκρινήσεις – Συνθήκη

1. Ορισμοί
Στο Ηλιακό μας σύστημα οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος και όχι γύρω από τον Ήλιο.
Με βάση τη παραπάνω αυτή διαπίστωση, είναι αναγκαίο να διατυπώσουμε τους παρακάτω ορισμούς.
Ορισμός Ι: Ονομάζουμε περιβαρύκεντρο (peribarycenter) ενός πλανήτη Α την ελάχιστη απόσταση του πλανήτη Α από το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος.
Ορισμός ΙΙ: Ονομάζουμε αποβαρύκεντρο (apobarycenter) ενός πλανήτη Α τη μέγιστη απόσταση του πλανήτη Α από το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος.

2. Διευκρινήσεις
Με βάση τους παραπάνω ορισμούς θα πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής:
Στο Ηλιακό μας σύστημα δεν έχουμε το «φαινόμενο της μετακίνησης των περιηλίων των πλανητών» αλλά έχουμε το «φαινόμενο της μετακίνησης των περιβαρύκεντρων των πλανητών».
Σχετικά τώρα, με τον πλανήτη Ερμή:
Η έκφραση «το φαινόμενο της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή» είναι λάθος.
Η σωστή έκφραση είναι, «το φαινόμενο της μετακίνησης του περιβαρύκεντρου του πλανήτη Ερμή».
Έτσι λοιπόν, οι αστρονομικές παρατηρήσεις που μας δίδουν 575΄΄/αιώνα για τη μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή στη πραγματικότητα μας δίδουν 575΄΄/αιώνα για την μετακίνηση του περιβαρύκεντρου του πλανήτη Ερμή, ως προς το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος. Συνεπώς στο πρόβλημα μας που εξετάζουμε δεν έχει νόημα να αναφερόμαστε στο φαινόμενο της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή αλλά θα πρέπει να αναφερόμαστε στο φαινόμενο της μετακίνησης του περιβαρύκεντρου του πλανήτη Ερμή, το οποίο είναι μία φυσική πραγματικότητα.

2. Συνθήκη
Σύμφωνα με τους ορισμούς που αναφέραμε παραπάνω, επειδή οι όροι «περιβαρύκεντρο» και «αποβαρύκεντρο» είναι νέοι και δεν υπάρχουν στην ορολογία της Φυσικής και της Αστρονομίας, για λόγους καθαρά παιδαγωγικούς, δεχόμαστε τη παρακάτω συνθήκη.
Συνθήκη: Στην εργασία μας αυτή, όταν αναφερόμαστε στον όρο «περιήλιο» θα εννοούμε τον όρο «περιβαρύκεντρο».

D. Το μεγάλο λάθος των Φυσικών!
Το μεγάλο λάθος των Φυσικών από την εποχή του Le Verrier μέχρι και σήμερα (οι οποίοι ασχολήθηκαν με το πρόβλημα της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή) είναι, το εξής:
Ενώ, είναι μία πραγματικότητα και ένα αναμφισβήτητο γεγονός η περιστροφή του Ηλίου, γύρω από το βαρύκεντρο του Ηλιακού μας συστήματος, όλοι οι παραπάνω Φυσικοί (και ο Einstein) αγνόησαν το γεγονός αυτό, με αποτέλεσμα να προκύψει το «ανεξήγητο έλλειμμα» των 43΄΄/αιώνα (!!!) της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή.
Συνεπώς, αυτό είναι το μεγάλο λάθος και η βασική παράλειψη, όλων αυτών των Φυσικών από την εποχή του Le Verrier μέχρι και σήμερα.
Δηλαδή με απλά λόγια:
Το μεγάλο λάθος των παραπάνω Φυσικών (και του Einstein) είναι, ότι θεώρησαν το κέντρο μάζας του Ηλίου να συμπίπτει με το κέντρο μάζας (το βαρύκεντρο) του Ηλιακού μας συστήματος, γεγονός το οποίο δεν συμβαίνει στη πραγματικότητα.
Αυτός λοιπόν, είναι ο λόγος που προέκυψε το «ανεξήγητο έλλειμμα» των 43΄΄/αιώνα της μετακίνησης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή.
Προσωπικά πιστεύω, ότι το παραπάνω λάθος του Einstein (και όλων των Φυσικών, οι οποίοι θεωρούν τη Θεωρία της Σχετικότητας ως ορθή) είναι, παρόμοιο με το λάθος του Πτολεμαίου (και των αστρονόμων της εποχής του), οι οποίοι θεωρούσαν το Γεωκεντρικό σύστημα ως ορθό.

Σημείωση: Επειδή στο Ηλιακό μας σύστημα, όλα τα ουράνια σώματα περιστρέφονται γύρω από το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος (και όχι γύρω από τον Ήλιο) αυτό σημαίνει, ότι:
Οι τρεις νόμοι του Kepler θα πρέπει να επαναδιατυπωθούν (με αυστηρότερη μορφή) και να αναφέρονται ως προς το βαρύκεντρο του Ηλιακού συστήματος και όχι ως προς τον Ήλιο, όπως είναι σήμερα διατυπωμένοι.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μετά από όλα αυτά που αναφέραμε στην εργασία μας αυτή, αποδεικνύεται για άλλη μία ακόμη φορά (και χωρίς να εκτελέσουμε κανένα απολύτως, πείραμα Φυσικής!), ότι η Θεωρία της Σχετικότητας είναι απολύτως λανθασμένη.
Συγκεκριμένα, η έννοια του «χωρό – χρονου» (και κατ’ επέκταση η «καμπύλωση του χωρό – χρονου») είναι, ένας μύθος και μία από τις μεγαλύτερες πλάνες, οι οποίες έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα στην ιστορία της Φυσικής.
Επίσης θα πρέπει να τονίσουμε, ότι:
Εκτός από όλα αυτά, που αναφέραμε στην εργασία μας αυτή η Θεωρία της Σχετικότητας, αποδεικνύεται θεωρητικώς και πειραματικώς (με περισσότερους από (20) τρόπους και με πολύ απλά πειράματα) ότι, είναι μία απολύτως λανθασμένη Θεωρία της Φυσικής (βλέπε στο site, www.tsolkas.gr).
Τελειώνοντας την εργασία μας αυτή (σε ότι αφορά τη πειραματική επαλήθευση Θεωρίας της Σχετικότητας) θα ήθελα να τονίσω, τα εξής:

Προσωπικά, το πείραμα Gravity Probe b και το τελευταίο πείραμα των νετρίνων του CERN – OPERA τα θεωρώ «ανόητα πειράματα» διότι, υπάρχουν πολύ απλά πειράματα (όπως είναι αυτά που αναφέρονται στο site www.tsolkas.gr) με τα οποία αποδεικνύεται, ότι η Θεωρία της Σχετικότητας είναι μία απολύτως λανθασμένη Θεωρία της Φυσικής.
Και ερωτώ: Γιατί δεν εκτελούνται, αυτά τα πολύ απλά πειράματα τα οποία προτείνω;

Copyright 2011: Christos A. Tsolkas

Χρήστος Α. Τσόλκας
30 Σεπτεμβρίου, 2011

©  Copyright 2001 Tsolkas Christos.  Web design by Wirenet Communications